Poronienie - objawy i przyczyny poronienia

Wiele kobiet martwi się o życie, które się w nich rozwija. Nic w tym dziwnego - w końcu od początku ciąży matki kochają swoje dziecko i chcą dla niego jak najlepiej. Niestety nie każda ciąża zakończy się szczęśliwym rozwiązaniem. Czym objawia się poronienie i jakie są jego przyczyny? Przeczytaj artykuł i dowiedz się więcej.

Co to jest poronienie?

Poronienie to utrata ciąży przed 22. tygodniem życia płodu. Jeżeli ciąża zakończy się później, nazywamy to porodem przedwczesnym. Najwięcej poronień (10-20%) zdarza się w pierwszym trymestrze ciąży. Właśnie dlatego wiele kobiet czeka do drugiego trymestru, aby powiedzieć bliskim i znajomym o nowym członku rodziny.

Poronienia możemy podzielić na trzy typy:

• Poronienie samoistne - kobieta zaczyna krwawić i roni w postaci obfitej miesiączki. Po takim poronieniu należy udać się do ginekologa, aby sprawdzić, czy poronienie jest zupełne. Jeżeli tak jest, to kobieta może już od kolejnego cyklu starać się o kolejną ciążę. 
• Poronienie niezupełne - poronienie zaczyna się samoistnie, jednak nie może się skończyć bez pomocy lekarskiej. W takiej sytuacji lekarze decydują się na podanie leków powodujących skurcze i oczyszczenie macicy albo na zabieg łyżeczkowania. Po zabiegu kolejne starania o ciążę można rozpocząć po trzech miesiącach.      
• Poronienie zatrzymane - kobieta dopiero podczas USG dowiaduje się, że ciąża obumarła, w takiej sytuacji postępowanie jest takie same jak przy poronieniu niezupełnym. Wyjątkiem jest poronienie późniejsze niż 13. tydzień - wtedy wykonuje się wyłącznie zabieg.

Poronienie wczesne i późne

O poronieniu wczesnym mówimy, wtedy gdy utrata ciąży następuje przed 12 tygodniem. Bardzo często kobieta nawet nie wie, że była w ciąży, ponieważ nie zrobiła testu ciążowego, a krew towarzyszącą poronieniu, uznała za obfitą miesiączkę. O późnym poronieniu mówimy, wtedy gdy nastąpi ono po 13. tygodniu. Zdarza się stosunkowo rzadko.

Poronienie objawy

Utrata ciąży bardzo często kojarzy się z obfitym krwawieniem. Nie zawsze tak jest. Jednym z pierwszych objawów poronienia mogą być plamienia. Są to brązowe plamki pojawiające się na bieliźnie, przypominające początek miesiączki. Jeżeli je zaobserwujesz, niezwłocznie udaj się do lekarza, który stwierdzi czy plamienie jest groźne. Jakie są powody plamienia? Wywołują je zmiany hormonalne, schorzenia szyjki macicy, bądź niedobór hormonów. Oprócz plamienia objawem poronienia mogą być skurcze i ból w podbrzuszu. Słabną także typowe dolegliwości ciążowe, czyli np. mdłości bądź tkliwość piersi.

Poronienie przyczyny

Wiele kobiet uważa, że poronienie to ich wina - zbyt dużo ćwiczyły, zjadły coś niewłaściwego, leciały samolotem, czy nosiły ciężkie przedmioty. Tak naprawdę żadna z tych czynności nie powoduje poronienia. W większości przypadków (około 60%) poronienie jest spowodowane wadą chromosomalną, powstającą z niezależnych od rodziców powodów. 

Kolejne 20% przypadków to poronienia związane z innymi wadami genetycznymi. Pozostałe 20% przyczyn to przede wszystkim zaburzenia hormonalne, infekcje, urazy brzucha, zaburzenia krzepnięcia, a także czynniki środowiskowe, na które mamy wpływ. Należą do nich: picie alkoholu, palenie papierosów, używki, narkotyki, niedozwolone w ciąży leki, a także kontakt z promieniowaniem bądź toksynami. Wniosek jest więc jeden - jeżeli odkąd dowiedziałaś się o ciąży, unikałaś tych czynników, to poronienie nastąpiło, ponieważ dziecko było chore i nie poradziłoby sobie samo.

Kiedy maleje ryzyko poronienia?

Ryzyko poronienia maleje wraz z rozwojem płodu. Pierwszy przełomowy moment, który obniża prawdopodobieństwo poronienia to pojawienie się akcji serca. Czynność ta zaczyna się zazwyczaj pomiędzy skończonym 5. a 6. tygodniem ciąży. Początkowo bicie serca dziecka jest podobne do czynności serca matki - około 80 uderzeń na minutę, później przyspiesza do około 170 uderzeń na minutę w 10. tygodniu. Jeżeli w tym czasie serduszko dziecka wolno bije, jest to sygnał źle rokujący. Kolejny przełomowy moment to badanie USG wykonane między 11. a 13. tygodniem ciąży. Jeżeli wtedy lekarz nie zauważy istotnych odchyleń od normy, to ryzyko poronienia spada nawet do 1%.