Zasypianie z dzieckiem – można spać z dzieckiem czy nie?

Spanie z maluchami w jednym łóżku ma tyle samo zwolenników co przeciwników. W mediach krąży wiele opinii na ten temat - jedni uważają, że wspólne spanie może być powodem zaplątania się dziecka w pościel, podduszenia, a nawet śmierci. Z drugiej strony bliskość rodziców zwiększa poczucie bezpieczeństwa dziecka, dzięki czemu zmniejsza ryzyko SIDS (zespołu nagłego zgonu niemowląt). Każdy ma prawo do wyboru, dlatego wysłuchajmy obu stron.

Zdrowy sen dziecka

Jak właściwie dziecko powinno spać, aby nie tylko się wyspało, ale jeszcze było bezpieczne? Istnieje kilka zaleceń Amerykańskiej Akademii Pediatrii, które pomagają uniknąć SIDS, czyli nagłej śmierci niemowlęcia, której przyczyny nie można wyjaśnić mimo dokładnego zbadania miejsca zdarzenia. Takie zjawisko jest na szczęście dość rzadkie – dotyczy 0.03% noworodków, między 1. a 3. miesiącem życia. Wiele osób zadaje sobie pytanie – skoro przyczyny SIDS nie da się jednoznacznie ustalić to, czy można jej uniknąć? Oczywiście, że tak. Najważniejsze zalecenia to:

Układanie niemowlęcia do snu ZAWSZE w pozycji na plecach.
Dziecko powinno spać na twardym podłożu, przykrytym prześcieradłem, ale dobrze naciągniętym.
Karmienie piersią istotnie zmniejsza ryzyko SIDS, warto więc karmić maluchy jak najdłużej metodą naturalną przez minimum 6 miesięcy.
Z miejsca snu dziecka należy usunąć wszelkie luźne przedmioty.
Podczas ciąży i po porodzie należy unikać dymu papierosowego, a także alkoholu i narkotyków.
Należy unikać przykrywania głowy malucha i jego przegrzewania.
Niemowlę powinno spać w sypialni rodziców, blisko ich łóżka, ale w swoim kojcu.

Ostatnie zalecenie może wydawać się rygorystyczne jednak ma swoje racje. Czy spanie z dzieckiem naprawdę jest takie niebezpieczne?

Noworodek nie chce spać w łóżeczku

Co robią rodzice w takiej sytuacji? Przygarniają dziecko do siebie. Istnieją korzyści z zaistnienia takiej sytuacji: po pierwsze dzieci śpiące z rodzicami mają spokojniejszy sen i rzadziej płaczą w nocy. Dzięki bliskości rodziców nie odczuwają stresu związanego z rozłąką i nie miewają zaburzeń snu. Rodzinne spanie na także wpływ na fizjologię - maluchy zasypiające przy matce częściej mają stabilną temperaturę ciała i bardziej regularny rytm serca. Zagrożenie wystąpienia nagłej śmierci łóżeczkowej może zwiększyć się jedynie, gdy rodzice nadużywają alkoholu albo palą regularnie papierosy. Ponadto lekarze dowodzą, że dwutlenek węgla wydychany przez rodziców działa stymulująco na oddech malucha. Spanie przy matce ma również wpływ na charakter dziecka - takie maluchy lepiej nawiązują relację z rówieśnikami i mają lepsze oceny w szkole.

Niemowlę w łóżeczku

Wiele matek nie chce spać z maluchami w łóżku, między innymi dlatego, że chcą mieć trochę czasu dla siebie. Ponadto inaczej się śpi na materacu dla dorosłych i dla dzieci. Materac dla malucha musi być dobrze wyprofilowany ani za twardy, ani zbyt miękki. Najlepszy będzie średnio-twardy, który dopasuje się do kształtu ciała dziecka i jego pozycji snu. Idealnie dobrany materac tylko ugnie się pod ciężarem niemowlaka - ważne, żeby się nie zapadał. Jeżeli rodzice śpią razem z dzieckiem, może zaistnieć sytuacja, w której albo dorośli, albo dziecka będą spać na nieodpowiedniej powierzchni. Zwłaszcza w przypadku dziecka jest to niebezpieczne, ponieważ badania wykazują, że materac, na którym śpi maluch, ma bezpośredni wpływ na kondycję jego kręgosłupa w przyszłości. Oprócz materaca w łóżku znajdują się także pościele, koce czy poduszki, jest to więc dość niebezpieczne środowisko dla malutkiego człowieka, który może zostać przez nas przygnieciony, ewentualnie zawinie się w pościel i udusi.

Co wybrać?

Tak naprawdę nie wiadomo, która opcja jest najlepsza - wszystko zależy od intuicji matki, ale także od ojca dziecka. Możliwe, że to właśnie on nie wyrazi zgody na goszczenie maluchów w łóżku, ponieważ będzie chciał mieć żonę tylko dla siebie. Wielu młodych ojców przeżywa depresję, ponieważ schodzi na dalszy tor po pojawieniu się potomka. Warto więc dobrze się zastanowić przed podjęciem tego typu decyzji. Tak naprawdę sami powinniśmy zdecydować czego chcemy nauczyć nasze dzieci - nie ma przecież jednego sposobu na wychowanie dziecka.