Nowy członek rodziny, czyli jak przygotować psa na dziecko?

Pojawienie się psa w rodzinie to niezwykła chwila. Całe życie zmienia się i dostosowuje domowników do nowego trybu. Wychodzenie z nim kilka razy dziennie na zewnątrz, spacery, wizyty u weterynarza – to obowiązki, które czekają na każdego właściciela psa. Ale co zrobić w sytuacji, kiedy to pies jest domownikiem, a do rodziny dołącza dziecko? Jak te odwrócone role ustabilizować na tyle, żeby zarówno dziecko, jak i pies, byli bezpieczni?

Pierwsze dni dziecka na świecie

Już od momentu ciąży pies wyczuwa nową sytuację. Wprawdzie zwierzę nie rozumuje tak jak człowiek, jednak posiada swoisty instynkt, który podpowiada mu, że w domu dzieje się rewolucja. Samo dostosowywanie ogniska domowego do przyjścia dziecka na świat, zmienia dotychczasowy obraz, który widzi pies. W przypadku kotów jest nieco inaczej – te zwierzęta to indywidualiści, którzy chodzą własnymi ścieżkami. Co prawda nie mniej przywiązują się do właścicieli, lecz zawsze żyją według własnych zasad. Psy są o wiele bardziej nastawione na spędzanie czasu pośród ludzi i podążają za nimi w każdej sytuacji. To buduje niezwykłe relacje między psem a człowiekiem, tworząc przyjaźnie na całe życie. 

Przyjście na świat dziecka, jako nowego członka rodziny i dodatkowego domownika, może być w pierwszej chwili szokiem dla psa mimo, że już podczas ciąży wyczuwał on zmiany. Często zdarza się, że pies uspokaja właścicielkę, kiedy ta źle się czuję w okresie ciąży. Można zauważyć także sytuacje, w których pies kładzie głowę na brzuchu ciężarnej, wyczuwając przy tym ruchy dziecka. To bardzo dobre i zdrowe zachowanie, tym bardziej w kontekście późniejszych relacji psa z noworodkiem. Budowanie więzi między zwierzęciem a dzieckiem już w okresie ciąży, może być pomocne przy pierwszym spotkaniu. Pies wyczuje indywidualne ruchy malucha i utożsami je z tymi, które odczuwał kładąc głowę na brzuchu. Jednak jak przygotować psa na dziecko, aby realne spotkanie z nim nie doprowadziło to niebezpiecznych zachowań?

Budowanie zaufania

Z reguły pies wcale nie musi być od początku pozytywnie nastawiony do dziecka. Niestety, instynkt, który posiada zwierzak jest indywidualny i nieprzewidywalny. Pies w kontakcie z noworodkiem wyczuwa zagrożenie i staje się nieufny. Nowy człowiek w domu, który nie wygląda jak właściciel, wzbudza strach i powoduje stres. To prowadzi nie tylko do negatywnego nastawienia psa do dziecka, ale także zmącenia zaufania do właścicieli – w końcu to oni przynieśli dziecko do domu. Dlatego tak bardzo ważne są powyższe zachowania, związane z okresem ciąży, ponieważ wzbudzają u psa uczucia pozytywne w pierwszym kontakcie z maluchem. Jednak jak przygotować psa na dziecko, kiedy ten nie oswajał się z brzuchem ciężarnej? Dobrym pomysłem będzie zapoznanie psa z zapachem dziecka, zanim pierwszy raz przekroczy ono próg domu. Należy więc zabrać ze szpitala kocyk bądź pieluszkę dziecka i dać psiakowi do powąchania. Można zostawić ten przedmiot w jego kojcu, aby mógł dłużej zapoznać się z zapachem i przyzwyczaić do niego. Po powrocie z maluchem do domu ze szpitala warto zrobić 3 pierwsze kroki do zapoznania. 

 1. Właścicielka psa powinna przywitać się ze zwierzakiem w pierwszej kolejności, poświęcić mu dłuższą chwilę na zabawę, obwąchanie jej i ponowne oswojenie się z zapachem – mimo, że to tylko kilka dni, psiak mógł odzwyczaić się od tego kontaktu 2. Następnie należy ostrożnie, lecz z ufnością dać psu obwąchać nowo narodzone dziecko – to punkt kulminacyjny dla oswojenia się psa z nową sytuacją – nie można psiaka odsuwać i odganiać, ponieważ uzna on dziecko za obiekt zagrażający mu i może stać się bardzo nieufny, a w skrajnych przypadkach agresywny wobec noworodka. 
 3. Kolejny krok to pozwolenie psu na uczestniczenie w podstawowej pielęgnacji dziecka, jeśli tylko będzie tym zainteresowany. Jeśli chce stać przy przewijaku, nie odganiaj go, pozwól mu obserwować ruchy malucha i oswajać się z nim. To bardzo ważne, aby raz na jakiś czas pogłaskać przy tym pieska, zwracać się do niego, opowiadać mu o dziecku. 

 Po narodzinach dziecka, wiele spraw odchodzi na dalszy plan – warto jednak pamiętać, że pies to istota współodczuwająca, która do tej pory była oczkiem w głowie właścicieli. Nie można z dnia na dzień odsunąć go od siebie i zastąpić go dzieckiem. Oczywiście miłość do dziecka jest nieporównywalna, jednak pies czuje, widzi i odwzajemnia emocje. Takie odrzucenie może objawić się agresją wobec dziecka, które „zabrało” mu uwagę właścicieli.

Jak przygotować psa na dziecko, jeśli zalicza się go „do groźnych ras” ?

Mówi się, że są rasy psów, zaliczane do tych najbardziej groźnych. Ocenia się tak m.in. amerykańskie Pit Bull Teriery, niektóre Dogi, Rottweilery czy Buldogi. W każdym kraju ten wykaz jest inny i określa go odpowiednia ustawa. Dotyczy ona przede wszystkim pozwolenia na hodowle tych ras i specjalne środki bezpieczeństwa do ich prowadzenia. Wiele osób uważa także, że psy rasy Amstaff, a dokładniej American Staffordshire Terrier, są psami niebezpiecznymi mimo, że nie należą do polskiego wykazu psów agresywnych. Tak naprawdę to, czy pies jest groźny, zależy przede wszystkim od wychowania i sposobu poradzenia sobie z instynktem. Czasami miły i malutki pies rasy Yorkshire Terrier potrafi być bardziej agresywny i krzykliwy, niż Owczarek Kaukaski. Mimo wszelkich spekulacji, psy zaliczane do agresywnych nie są urodzonymi zabójcami, które tylko czekają, ażeby kogoś zagryźć. Jeśli pies od początku jest wychowywany stanowczo, ale z ogromem miłości, będzie naprawdę oddanym kompanem, także dla dziecka. 

 Wszystkie cechy charakteru psa są określone dla danej rasy – niektóre psiaki łatwiej, a niektóre trudniej wychować, ponieważ każdy posiada indywidualne predyspozycje i właściwości charakterologiczne. Dlatego decydując się na psa, warto najpierw określić swoje cechy usposobienia. Jeśli właściciel jest bardzo spokojny, mało stanowczy, nie powinien decydować się na adopcję psa o silnym charakterze z nutą upartości.

Jak przygotować psa na dziecko, żeby w późniejszym czasie ich relacje były przyjacielskie?

Pierwsze chwile, a następnie pierwsze tygodnie psa z dzieckiem są kluczowe dla ich późniejszej relacji. Jeśli wszystko przebiegnie pozytywnie i ich więź stanie się nieprzerwana, w późniejszym czasie powinno obejść się bez problemów. Kiedy dziecko podrośnie, z pewnością da się psu we znaki – ciąganie za uszy, próby siadania na psiaku – to normalny etap, kiedy dziecko ma większe możliwości zabawy z psem i testuje jego cierpliwość. Należy jednak od początku przestrzegać malucha, że niektóre zachowania są dla psiaka bolesne bądź nieprzyjemne, a wiele z nich może doprowadzić zwierzaka do zachowań agresywnych. Jednocześnie należy uczyć psa, że nie ma prawa zachowywać się wobec dziecka w sposób agresywny. Takie działanie może przynieść realne skutki. Pies z pewnością nauczy dziecka szeroko pojętej empatii, opiekuńczości i miłości do zwierząt. Życie w symbiozie dziecka i psa, przyniesie wiele radości całej rodzinie.