Pozytywna dyscyplina: zasady

Pozytywna dyscyplina: zasady

Wychowanie dziecka to nie lada wyzwanie dla każdego rodzica. Wymaga wiele cierpliwości, zrozumienia, siły, ale też przede wszystkim wiedzy. Doświadczenie, którego każdego dnia nabierają rodzice, są dla nich wskazówkami na przyszłe lata wychowania. Ale niekiedy też potrzebują pomocy. Czasami pojawiają się problemy wychowawcze i przeszkody, dlatego potrzebna im rada i dobra metoda postępowania z dzieckiem. Raz doradzi babcia, raz doradzi mama, a niekiedy teściowa. Lecz wielu rodziców sięga w dzisiejszych czasach do innych, innowacyjnych metod wychowawczych, które zmieniają oblicze rodzicielstwa i sposobów na podejście do dzieci. Jedną z takich metod jest POZYTYWNA DYSCYPLINA. W tym artykule objaśniamy, na czym polega i jak może pomóc Tobie.

Efektywna komunikacja

Komunikacja z dzieckiem jest ważna już od pierwszych dni życia. Maluch uczy się porozumiewać i obwieszczać swoje potrzeby, a rodzice próbują rozumieć jego komunikaty. Ta komunikacja jest w pierwszych miesiącach życia utrudniona, ponieważ dziecko nie może nic powiedzieć. Ale kiedy już nabędzie umiejętności mowy, rodzice lepiej rozumieją, czego ich dziecko oczekuje.

I tutaj pojawiają się problemy, ponieważ mowa napędza wiele różnych emocji. Już podczas trudnych dla dziecka okresów, zaczynając od buntu dwulatka, kończąc na buncie nastolatka, obie strony muszą się bardzo starać, żeby się dogadać. Istnieje wiele metod wychowawczych, które pomagają w budowaniu pozytywnych relacji między rodzicem a dzieckiem. POZYTYWNA DYSCYPLINA polega przede wszystkim na szacunku i miłości. Dyscyplina zazwyczaj ma pejoratywne konotacje, wielu osobom kojarzy się z musztrą, stosowaną na dzieciach. Ale nie wszyscy rodzice uważają, że ich dziecko ma „chodzić jak w zegarku”. Dla wielu osób samopoczucie i zdanie ich potomka jest tak samo ważne, jak ich własne poglądy. 

POZYTYWNA DYSCYPLINA jest istotna także w szerokim aspekcie społecznym, ponieważ traktuje dzieci i młodzież jako pełnoprawnych obywateli, którzy posiadają własne przekonania i potencjał rozwoju psychospołecznego. Rodzice, którzy stosują tę metodę wychowawczą udowadniają swoim dzieciom, że ich pozycja jako członka rodziny czy społeczności nie jest pomijana i lekceważona. Polega ona na słuchaniu potrzeb, rozumieniu ich, ale przy jednoczesnym wymaganiu pewnych zachowań.

Pozytywna dyscyplina dla przedszkolaków

Już od najmłodszych lat dzieci stają się członkami grup społecznych. Rodzice przedszkolaków, stosujący metodę POZYTYWNEJ DYSCYPLINY, uczą maluchy przede wszystkim: 

  •  szacunku do innych ludzi, 
  •  współpracy we wspólnych zadaniach,
  •  rozumienia drugiego człowieka,  
  •  wzajemnej pomocy, 
  •  wagi społecznego zaangażowania, 
  •  bycia zdecydowanym, a jednocześnie empatycznym i wrażliwym,  
  •  odpowiedzialności i zaradności. 

 Miedzy dzieckiem w wieku przedszkolnym i szkolnym a rodzicem tworzy się wyjątkowa więź, która będzie procentowała także w późniejszych okresach dorastania. To, jakie zasady zostaną ustalone już na samym początku, prawdopodobnie ukształtuje Wasze relacje w przyszłości. Dlatego POZYTYWNA DYSCYPLINA polega właśnie na osiągnięciu harmonii między wymaganiem a rozumieniem. Dyscyplina jest wyważona, aby dziecko nie czuło się jak żołnierz na polu bitwy, walczący nieustannie o swoje prawa. Rodzina powinna się przede wszystkim wspierać i szanować. POZYTYWNA DYSCYPLINA dla przedszkolaków to wyznacznik tego, jak powinni zachowywać się i być traktowani w przyszłości.

Pozytywna dyscyplina dla nastolatków

Wywarcie wpływu na nastolatków jest jedną z trudniejszych rzeczy w życiu rodzica. Wielu z nich, mając jeszcze małe dzieci boi się, jak to będzie kiedy maluch podrośnie. Bunt nastolatka jest nieodłącznym elementem życia, ponieważ ma on podłoże biologiczne. Zmiany hormonalne powodują, że dochodzi do wielu sprzecznych reakcji w organizmie. Do tego przenikają też emocje, które w tym czasie kumulują się z podwójną siłą. A jak wiadomo, kłótnie i sprzeciw nic nie pomoże. Dlatego POZYTYWNA DYSCYPLINA przydaje się szczególnie w okresie dorastania dzieci. Ta metoda pokazuje rodzicom, jak być zarówno stanowczym i uprzejmym jednocześnie. 

Nastolatkowie należą już w tym czasie do wielu grup społecznych, w których odnajdują się mniej lub bardziej. Ale to, jak są traktowani w domu, odzwierciedla się także w kontaktach z rówieśnikami. Jeśli nastolatek dobrze odnajduje się w swojej najbliższej grupie społecznej, istnieje u niego mniejsze prawdopodobieństwo problematycznych zachowań. Ponadto akceptuje swoją pozycję w grupie, ma lepszą samoocenę, nie doświadcza problemów w kształtowaniu wiedzy, nie wdaje się w konflikty, używa argumentów, a nie obraźliwych zwrotów i co najważniejsze - rzadziej popada w nałogi. 

Tym sposobem modeluje w sobie odpowiednie wyobrażenie relacji w późniejszym życiu, np. w małżeństwie oraz korelacje z własnymi dziećmi. Dlatego można powiedzieć, że POZYTYWNA DYSCYPLINA dla przedszkolaków i nastolatków jest pewnego rodzaju wzorcem, który nie tylko pozwoli im zharmonizować relacje z rodzicami, ale także naprowadzi ich na dobrą drogę komunikacji w dorosłym życiu.

Komentarze:

Pozytywna dyscyplina: zasady